నూతన రాష్ట్రీయ సమైక్యతా నందులు!

ప్రధానిని కలిసేందుకు తెలంగాణ పత్రికల్లో పనిచేసే పాత్రికేయులను రానివ్వలేదంట.. ప్రాంతాలకతీతంగా అందరూ దాన్ని ఖండించాలంట! బ్లాగులోనూ పత్రికల్లోనూ నినాదాలిస్తున్నారు. ’అత్యవసర సమైక్యత’ ఆవశ్యకత గురించి చాటింపేస్తున్నారు.

అసలు ఎందుకు రానివ్వలేదంటా? ఏం చేస్తారని భయపడ్డారంట? బహుశా పాత్రికేయుడి ముసుగులోని తెవాది ఏమైనా చేసెయ్యగలడని అనుకున్నారేమో.. పాత్రికేయులు రాజకీయ నాయకులపై చెప్పులు విసిరిన సంఘటనలను అక్కడక్కడా చూసారు గదా!
ఇక్కడా వీళ్ళు అదేపని చేస్తారని అనుకున్నారేమో!

విద్యార్థులు చేసిన అల్లరిని వాళ్ళు చూసారు గదా! లాయర్లు చేసిన బీభత్సాలూ చూసారు. జయప్రకాశ్ నారాయణపై జరిపిన దాడిని చూసారు. మిలియన్ మార్చి, ఆ తరవాత ముప్పైవేల మార్చీ.. వాటిలో జరిగిన విధ్వంసాలూ చూసారు. ఆ వరసలోనే ఇప్పుడు ఈ పాత్రికేయులు కూడా ప్రొఫెసరు గారు చెప్పిన మిలిటెంటు అహింస ఏదైనా చేస్తారేమోనని భయపడ్డారేమో!

ఎందుకన్నా కానీండి, మొత్తమ్మీద రానివ్వలేదు. కానీ ఆ సంఘటన తరవాత కొన్ని విచిత్రాలు జరిగాయి. దయ్యాలు వేదాలు వల్లించడం లాంటి చిత్రాలే ఇవి కూడా! ఓ రెండిటి గురించి ఇక్కడ..

ఈ సంఘటన పట్ల బ్లాగుల్లో పాపం బాధపడిపోయారు. దిగ్భ్రాంతిని వెలిబుచ్చారు. ప్రాంతాలకతీతంగా యమర్జెంటుగా అందరం కలిసిపోయి, బూతుకూతలన్నిటినీ స్విచ్చాఫు చేసినట్టు ఠకీమని మర్చిపోయి నిరసన తెలపాలంట. అబ్బ, ఎంత సమైక్యతా భావనో!! అత్యద్భుతమైన జాతీయ సమైక్యతను తెరపై పరచినందుకు గాను లై బోలో తెలంగాణకు నందిని దానం చేసినట్టు, ఇక్కడ కూడా "ఉత్తమ రాష్ట్రీయ సమైక్యత బ్లాగులు" అని ఒక నందిని ఇచ్చేస్తా. అదే ఊపులో ఆ బ్లాగరులకు మద్దతుగా నేనూ కుసింత దిగ్భ్రాంతిని నా వంతుగా వెళ్లగక్కుతా!

అదే కొలతన "ఉత్తమ రాష్ట్రీయ సమైక్యతా పత్రిక" పురస్కారం దక్కాల్సిన పత్రికొకటుంది మనకు -’నమస్తే అల్లం’!


తెలంగాణ నారాయణ గారి ’నమస్తే అల్లం’ పత్రికలోని సంపాదకీయం కూడా భలే బాగుంది, మసాలా బాగా కూరారు. ఎటొచ్చీ చివర్లోని అప్పుతెచ్చుకున్న అల్లం కుసింత ఎక్కువైందనిపించింది. నమస్తేలో రాతలన్నీ పక్షపాతపు వాతం చేసినవే, ప్రాంతీయ విద్వేషపు గబ్బు కొట్టేవే! అలా విషపు రాతలు రాసేటపుడు అందరం ఒకటేనన్న సంగతి గుర్తుకు రాలేదు వారికి. కానీ ప్రధానిని కలవనీయనపుడు మాత్రం  ’అందరం ఒక్కటే! అందరూ కలిసి ఎదుర్కోవాలె!’  అని ఉద్బోధిస్తున్నారు. మళ్ళీ దాని పక్క పేజీ నుంచి తప్పుడు రాతలు మాత్రం.. షరా మామూలే! ఆహా.. ఏమి నీతి అల్లం వారిది! అయినా సరే, ఆ పత్రిక్కీ ఒక సమైక్యతా నందినందించేసి, నమస్తే పెట్టేస్తా. పన్లోపని, ఓ గుక్కెడు దిగ్భ్రాంతి వాళ్ళక్కూడా!
-------------------
’వాళ్ళు వాడి కోసం, వీడి కోసం వచ్చినపుడు మూసుకుని కూర్చుంటే, చివరికి నా కోసం వచ్చినపుడు పలకరించే వాడే లేకుండా పోయాడు’ - ఇదీ నమస్తే వారు కూరిన అల్లం. ఈ కతనే మన నూతన సమైక్యతా వాదులంతా మూకుమ్మడిగా వినిపిస్తున్నారు. ఈ కథ వీళ్ళకేనా తెలిసింది? ప్రభుత్వానికి మాత్రం తెలీదూ..? తెలుసు! అందుకే ఇదిగో, ఇలా అనుకుని ఉంటారు.

మొదట ఉస్మానియాలో అల్లరి మొదలుపెట్టారు
పర్లేదులే, కుర్రాళ్ళ చదువులేగా పోయేది అని మాట్టాడలేదు

తర్వాత కోర్టుల దాకా వచ్చారు
సర్లే, కోర్టులేగా పని నష్టపోయేది అని నోరు తెరవలేదు

తర్వాత అసెంబ్లీ ప్రాంగణంలోకి జేపీ కోసం వచ్చారు
పోన్లే, జేపీనేగదా కొట్టింది అని పట్టించుకోలేదు

తర్వాత వాళ్లు ట్యాంకు బండు విగ్రహాల కోసం వచ్చారు
పోయినవి విగ్రహాలే కదా అని గొంతెత్తలేదు

చివరకు వాళ్లు నా కోసం వద్దామనుకున్నారు
(రానిస్తే ఏం చేస్తారో నాకు తెలుసు, అందుకే..)
నేను వాళ్లను రానివ్వలేదు.
------------------------
దట్సాల్!